Ingmar Menning

Het slaperige Oldenzaal van 1961 wordt opgeschud door de komst van een grote groep Italiaanse werknemers die zijn opgeroepen om de snel groeiende textielindustrie van extra handen te voorzien. De Italianen werken hard, klagen niet en stelen de harten van de Twentse meisjes. Ondertussen is de jonge arbeidster Johanna op zoek naar vrijheid en probeert ze tegen de maatschappelijke verhoudingen in hogerop te komen. De groeiende spanningen tussen de Twentenaren en de nieuwkomers leiden uiteindelijk tot de historische 'Spaghettirellen'. Samen met haar nieuwe geliefde Francesco bevindt Johanna zich in het oog van de storm.

Wanneer Jorrit na jarenlange afwezigheid terugkomt in Nederland wacht hem daar niet veel moois. Zijn ex-vrouw wil hem nog steeds niet zien en zijn 8-jarige zoontje is vooral teleurgesteld in zijn vader. Bij het bouwbedrijf van vriend Bas gaan de zaken ook slecht. Tot de mannen een gat in de markt ontdekken: de gespierde lichamen zijn een hit bij de vrouwelijke klanten.

Jan is 35 jaar getrouwd met Gedda. Gedda houdt zóveel van Jan dat hij het er benauwd van krijgt. Ze ziet het huwelijk als een vorm van begeleid wonen. In een poging meer ruimte te krijgen maakt Jan dermate rare sprongen dat hij zijn huwelijk letterlijk in een gesloten afdeling ziet veranderen. Dochter Liesbeth zit met haar afgepaste en jaloerse vriend in eenzelfde schuitje als haar vader.